Blaue Lacke (2.294 m)

„Blaue Lacke” to młode jezioro powstałe w wyniku zmian klimatycznych. Po ostatniej epoce lodowcowej masy lodowe cofnęły się. Ale ustępowanie tego terytorium nie przebiegało w sposób ciągły, gdyż co jakiś czas lodowiec się nasuwał. Ostatnia duża transgresja lodowca jest datowana na rok 1850. Świadczą o tym liczne moreny w wysokich partiach gór. Za jedną z nich, na wysokości 2295 metrów, utworzyła się depresja tworząca dzisiejsze jezioro „Blaue Lacke”. Gra kolorów wody zależy od podłoża, ale także od stopnia zachmurzenia i zawsze jest spektakularna. Obszar ten, zdominowany niegdyś przez duże lodowce, wielokrotnie powodował osuwiska daleko w dół doliny z powodu częściowo masowych ruchów mas lodowych. Kroniki podają, że w latach siedemdziesiątych XVIII wieku lodowiec Apere Freiger Ferner pękł, a oddzielony blok lodu uderzył z dużą siłą o znajdujący się pod nim akwen a następnie rozpadł się na kawałki. Powstała w ten sposób fala przeszła przez dolinę Sulzenautal i wodospad Grawa aż do rzeki Ruetz, powodując wiele zniszczeń w dolinie. Między innymi zniszczona została stara gospoda w Ranalt.